Ben seni çok başka sevdim. Hiç umudum yokken bile sevdim. İnsan sevdiğinde umutsuzluğu bile bir umut olarak görebiliyor. Sanki bir gün benim olacakmışsın gibi sevdim seni. Senin üzerinden düşündüm, seni çağırdım kendime ve yine seni bekledim gelmeyeceğini bile bile… Çocukluğumuzdan kalma şeyler var hani, kendimizi bile kandırdığımız. Ben seni öyle sevdim. Hani öğretmen ödevin nerede diye sorduğunda, ödevinin çantasında olmadığını bile bile çantasını karıştırıp ödevi bulacakmış gibi yapardık ya. İşte ben seni uzağımda olduğunu bile bile yanımda aradım. Bulamadım, zaten bulsam bu kadar çok sevemezdim.
Sen benim evde unuttuğum ödevimdin, sen benim sular kesik diye yapamadığım ödevimdin. Sen benimdin, hem de öyle benimdin ki; hiç haberin olmadı.
