Sen Yoksun
İçimi Saran Kara Bulutlar, Sensizliğin Çaresizliği, Gündüzlerimi Gecenin
Yalnızlığına Çeviren Hasretin, Sensizliğin Bana Tattırdığı Yoksulluk Var
Sen Yoksun…
Günler Daha Bir Acımasız, Yelkovan Sen Olmayınca İlerlemiyor Günler Geçmiyor Sensizlik Büyük Yara Sensizlik Ölüm Kuytu Gecelerde Sonsuzluğa Gidiş Görünüyor Gözlerimde Biraz Dağınık Saçlarım Sararmış Bir Yaprak Gibi Yüzüm Solgun…
Bir Kez Daha Güneş Battı Kalbime Bir Taş Daha Bastım Bulutlu Gözlerimde Sağanak Yağmurlar Bekleniyor…
Aklımdan Geçenleri Yazacağım Bu Yazıda Öyle Süslü Kelimeler Olmayacak Seni Anlatan…
Kalbim Acıyor
Bende misin Değil misin, Var mısın Yok
musun Bilmiyorum Bile
Boşlukta Geziniyorum Sadece
Başkası mıyım Yoksa Ben miyim Onu da
Unuttum
Aklıma Geldiğinde Sadece Canım Acıyor
Ellerim Titremeye Başlıyor
Anlatılmaz Şeyler Vardır Kimi Zaman Sözler
Yetmez İşte, Sen ve Senin Acın Anlatılmaz
Yaşanır
Gecenin Kör Vakti Hep Aynı Yerden
Vuruyor
Sol Yanım Ağrıyor
Gözbebeklerimden Sızıyor Yüzümü Islatan
Cümleler
Aydınlık Birazdan Kendini Göstrerecek.
İnsanlar Yine Aynı Hayatına Devam Edecek
Hiç Gece Olmamış Gibi
Kimi Hiç Derdi Yokmuş Gibi Davranacak
Kimi İse Karanlığın Dehşetine Düşüp
Kalkamayacak
Yorgunum Sanki Biraz
Biraz da Anlatamadığım Bir Durumdayım
İçinden Çıkılmaz Bir Hal Alıyor Seni
Bulamayışlarım
Beklemelerimin Sonunda Gelmeyişlerin
Yazmalı mı Yoksa Susmalı mı
Önemli Değil Ölüm Yakın Nasılsa
Nasıl Olduğumu Bende Bilmiyorum
Aslında
Bir Ben Varım Bu Odada Bir de Düşünceler
Dakikaların Anlamı Yok
Gözlerim Kapanıyor Ama Yazmak İstiyorum,
Sadece Yazma
Şu An Saat Düşlerimin Yarısı
Saatler Seni Çeyrek Geçiyor
Yalnızım, Sen’sizim
Yine Sen Olmadan Bir Başıma Boşluk
Sardım
Hiçlik Öptüm
Sensiz Kavgalarda Sensiz Gülmelerdeyim
Her Yerim Bağlı, Her Yerim Kilitli
Karanlık Bir Oda
Bir Hapishane Gibi Sanki
Burada; Ne Akşam Var Ne Gündüz
Meçhul Bir Yer, Hiçbir Vakit Yok
Mevsimler Gelmez Buraya
Yağmurlar Yağmaz
Yürek Atmaz
Nefes Alınmaz
Göz Görmez
Dil Söylemez
Kulak Duymaz
Aşk Dediğim Ağır Geliyor Omuzlarıma
Bir Ateş ki Kuşların Kanatlarında
Büyüyor
Bir Gül ki Dudağımın Kıvrımlarında
Açıyor
Bir Aşk ki Yalnız Bir Şiirde Saklanır Sonsuza
Dek
Bu Mektupta Duruyor Bütün Düşlerim Ama
Kimse Bilmiyor
Ben Hiç Veda Mektubu Yazmadım Hayatımda
Kimseye
Hele de Böyle Yaşlı Gözlerle
Aslında Sayfalar Dolusu Yazabilirim Bu
Gece Sabaha Kadar
Yağmurlu Bir Gecede Oturmuş Odamda
Penceremin Buğulanmış Camında Düşlerken
Seni; Cama Yazdığım Adının Baş Harfini
Kalp Sembolleriyle Süslüyorum
Gelmelerin Uzayınca Gölgeler Boyu Sızlıyor
İşte Şurası, Yani Sensizlik Yarası
Gece Şehrin Koynunda Mışıl Mışıl Uykuda
Bir Tek Ben Uyumuyorum
Seni Düşünüyorum
Ellerin Ellerimle Sanki
Sıcaklığın Yüreğimde
Yüreğim Avuçlarında
Bakışlarımı Gözlerinin Sonsuzluğuna
Yerleştiriyor ve Öylece Kalıyorum Ne Kadar
Geçtiğini Bilmeden
Sana Biriktirdiğim Özlem İçime Sığmayıp
Taşıyor
Durulmuyor Fırtınalarım
Yağmurlarım Dinmiyor
Nereye Gitsem Faydasız, Olmuyor İşte
Olmuyor
Kime Sarılsam Sen Kokuyor, Kime Dokunsam
Sen Oluyor…
Yaşanmıyor Böyle İnan Yaşanmıyor
Atamıyorum, Koparamıyorum Düşlerimden
Seni
Kalbimi Söksem Yerinden Aklımda
Kalıyorsun, Ellerimi Yaksam Gözlerimden
Bakıyorsun…
Yapamıyorum İşte, Yapamıyorum
Dar Geliyor Yüreğim, Taşıyamıyorum
Ağır Geliyor Sevdanın Yükü, Çok Ağır
Geliyor, Başa Çıkamıyorum Yokluğunla
Bu Gece Son Kez Seninle Beraberim
Sen Yoksun Ama Ruhun Benimle Birlikte
Gözyaşlarım Akıyor Benden Habersizce
Durduramıyorum Onları, Akıyorlar
Göğsüme Bilinçsizce
Sevgini Yaşıyorum Yine Uykusuz
Gecelerimde
Her Gün Bir Kat Daha Artıyor Sana Olan
Sevgim Ümitsizce
Seni Düşünüyorum Bitmek Bilmeyen
Sevgimle
Sonra Mahur Bir Şarkının Eşliğinde Gecenin
Matemi Çöküyor Üzerime
Benliğimin Sınırlarını Zorlayan Bir Çığlıkla
Susuyorum
Boğazıma Düğümlenen Ölümün Sessizliğine
İnat
Yüreğimin Tam Orta Yerine Batıyor
Çığlığım
Her Türlü Çıkmazlıkların Karşısında Can
Çekişirken Bir Çabayla Tutunmaya
Çalıştığım Yaşamın Takılı Kaldığım Kıyısına
Ellerimin Boşluğu Sarmasıyla Titriyor
Bedenim
Yüreğimin Hayata Yenildiği Bir Gece Bu
Gece
Kendim ve Yüreğimleyim
Biraz Durgun Biraz Yorgun Biraz da
Uykusuzum
Bir Benlik Mücadelesindeyim
Aynalarda Yüzüm Soluk Resimler Gibi
Duruyor
Hayat, Sevgi, Aşk, Ne Varsa Anlamsızlaşıyor
Gözümde
Güneş Doğmadan Bırakıyorum Yorgun
Kaldırımlara Kalbimde Taşıdığım Umuda
Dair Süslü Heceleri
Ne Bir Ses Ne Bir Umut Var Geleceğin Süslü
Düşlerinden
Sessizliğini Dinledim Uzun Bir Süre
Düşündüm Taşındım Çözümünü
Bulamadım
Özlemek Neden Bu Kadar Yorar İnsanı
Neden Beynimin İçindeki Tüm Hayaller
Başımın Etini Yiyor
Neden Lafın Bir Ucu Sana Çıksa Heba Oluyor
Gülümseyişlerim
İçime Dokundun Bir Kere, Parmak İzlerin
Duruyor Bakışlarımda
Nereye Baksam Senden Bir İz Bırakıyorum
Bu Aralar Kendime Hep Suçüstüyüm
Islah Olmaz Bir Özlemim Var
Kaçışlarım Sana Olan Meyilimdendir
Sessizliğini Kabullenişimdendir
Sakın Neden Diye Sorma
Sadece Bunu Bir İç Dökümü Bil
Bil Ama Bilmi
Küstüm Artık Gecelere, Çünkü Geceler Artık
Sensiz, Çünkü Geceler Bundan Böyle Sessiz
Artık Gecelerimde Teninin Kokusu
Olmayacak
Gözlerin Beni Derin Deryalara
Salmayacak
Şimdi Bu Şehrin Hangi Sokaklarına Sormalı
Hangi Gölgelerde Aramalı Seni
Bu Şehir Nasıl Ulaştırır Beni Vuslatsız
Yollardan Sana
Ya da Hangi Sözcüklerin Ardında ki
Kelimelere Bakmalı
Hani, Kelimelerime Küstün Ya
Ama Sen Bilmedin Hiç Yazdıklarımın İçinde
En Sevdiğim Cümlemdin Sen
En Özlediğim Kelimemdin
En Çok Sana Ağlamıştım Gecelerde
En Çok Sensizliği Yaşamıştım
En Çok Canımı Sen Yakmıştın
Yağdırdığın Hasret Yağmurları Tenime Her
Değdiğinde Ben En Çok Kendimle
Savaşmıştım Seni Sevmemek İçin Ama
Kendimi Sana Aşık Bulmuştum Her
Seferinde
Kimseye Mağlup Olmayan Ben! Sana Mağlup
Olmuştum İşte
Bende ki Seni Sana Anlatmak Çok Zordu,
Seni Özlemeyi Kendime Unutturmakta
En Sensiz Anımdayım Şimdi, Sana
Gelemeyecek Kadar Uzakta
Yazdığım Her Şiirde Hep Seni Yaşadım ve
Hep Seni Özledim
Sana Olan Aşkım Gözlerime Yansıdı
Sana Olan Özlemim Kalbimi Bir Bıçak Gibi
Acıttı
Senin Sevgin Yaşamak Demekti
Mevsimsiz Çiçekler Vardır Bilir misin
Sevgili
Zamansız Açarlar Dünyaya Gözlerini
Bende Sana Öyle Açmıştım Zamansız
Soğukların Ortasında Hep Güneşini
Bekleyerek
Elim Eline Dokunduğunda, Dokunuşlarımda
Ben Yoktum, Sen Yoktun, Biz Vardık
İkimiz
Gözlerinle Beni İçtiğin O Günden Beri
Ben Okyanusta Fırtınaya Yakalanmış Bir
Gemi Gibi Yalpaladım Durdum Yana Yana
Kayboldum
Bir Dalga Aldı Beni, Bir Kasırga Savurdu
Usul Usul Sokuldun ve Aniden Vurdun Yüreği
Onikiden
Ve Şimdi Ben Keşmekeşim
Dilimde Sözcük Kalmadı Döküldü Bir Bir
Koynuna
Dokunuşların
Okşamaların Bir Kor Edasında Yaktı Beni
Şimdi İçimdeki Çocuğa mı Küseyim Kaderime
mi
Yoksa Sana mı Ah Edeyim
Kendimi Zaten Tüketmişim
Yarın Ne Getirir Bilmiyorum Ama Hayatın
Benden Çaldığı En Değerli Şeydin
Sevilmeye Muhtaç Anlarında, Hiç Bir Şey
Almadan Her Şeyini Vermeye Hazır Birini
Kendi Ellerinle Yok Ettin
Ben Senin Hiç Bilmediğin Bir Yerde Bedelini
Zaten Daha En Başından Ödediğim Bu Aşka
Ağlıyor Olacağım. . .

 



Etiketler: , ,