Seviyorum seni, ölesiye, delicesine, taparcasına ve bir o kadarda karşılıksızcasına. Senin de beni sevmeni beklemeden. Oysa biliyorum, hissedebiliyorum, benim seni sevdiğim kadar seninde beni sevdiğini. Her saniye, her dakika her saat kısacası her an sadece sen varsın aklımda. Seni görüyorum her nereye baksam ve nezaman gözlerimi kapasam. Bazen korkuyorum seni görmekten, korkuyorum çünkü, son zamanlarda ne zaman seni görsem birden bir titreme sarıyor benliğimi ve kalbimin yerinden fırlayacağını sanıyorum. Artık seni görmeye dayanmıyor kalbim. Sadece kalbim mi? Beynimde ona uyuyor. Onunla birlik oluyor. Seni gördüğümde kalbim deli gibi çarparken beynimde duruveriyor birden. Kalıveriyor olduğu yerde. Ne sana söyleyecek bir cümle kurmama izin veriyor nede sana karşı olan hislerimi belli etmeme. Olsun tüm bunlara rağmen yinede seviyorum seni. Birgün sen karşımdayken kalbimin duracağını veya seni karşımda görünce heyecandan aklımı yitireceğimide bilsem vazgeçmeyeceğim seni sevmekten. Oysa kimse anlamıyor sana olan sevgimi. Benim her onu çok seviyorum deyişimde bana peki eline ne geçiyor dercesine bakıyorlar. Oysa bilmiyorlar ben seni elime bişey geçmesi için değil benim bir parçam olduğun için ve sadece sen varken benimde varolabileceğime inandığım için seviyorum.
Emin ol ki bitanem ucunda ölümde olsa, ne seni sevmekten vazgeçerim ne de seni bırakır giderim…



Etiketler: , , , ,