Niye bu kadar hırslısın diye sormuştun bana.. Fazla soru sormazdın aslında. Bu yüzden de benim hakkımda pek bilgi sahibi değildin. Merakta etmezdin. Ama gözlerime baktığında görmüş olmalıydın yaralarımı.. Çünkü sende benim gibiydin. Belki bundandır ki nefretle büyüyen kalbim ilk kez sana açmıştı kapılarını. Sen gençliğinin en güzel yaşlarında yemiştin hayattan tokadı .Bense henüz yürümeyi bile yeni öğrenmişken.. İkimizde kanadının biri kırılmış ama hala uçmaya çalışan kuşlar gibiydik.. Ne biliyim benziyorduk işte. Bilemedin.. Ateşle oynayan bendim. Kendimi bile,isteye yangınların ortasına atan. Bir gün söndüreceğine inandığımdan,canım ne kadar yansa da şikayet etmiyordum.  Yanıldım.. ve hayat bana 2. tokadını attı. Günlerce düşündüm.. Uyumadım düşündüm.  Eksik olan neydi? Nerde hata yapmıştım? Devamını Oku...

Bu kez başkaydı.. hissettirdiğin gibi. Aylar sonra ilk kez yine sahiplenir gibi sarılmıştın bana.  Bırakmam der gibi öpmüştün. Saatlerce konuştuğumuz onca şeyden çıkardığım tek sonuç ''beni tekrar istediğindi''. Gözlerime tıpkı ilk günlerde ki gibi bakmıştın. Tamam dedim.. Bu belirsizlik bu gece bitecek.  Bana sımsıkı sarılıp,kokumu içine çeke çeke dudağın alnımda uykuya dalman.. Her yaptığın haksızlığı unutturmuştu o an.İçimde ki bütün alevler sönmüştü. Zaman dursun,sabah olmasın Allah'm dedim. Ama güneş yine doğdu.. Hemde bizim için. ''Gözümü açtığımda seni yanımda görmek'' işte bu her şeye değerdi. Günaydın deyip alnımdan öpmüştün yine. Belli etmesem de mutluluktan çıldırmıştım.. O geceden sonra bir nebze de olsa değişmiştin..  Akşam olsa,işten gelsen de konuşsak diye beklerdim. 3 gün sonra... Devamını Oku...

O gün çok dalgındım.. Aksi takdirde daha ilk buluşmadan beni bekleticek adamı 2-0 geriden başlatırdım. Yanaştı arabayla yanıma. Ay bir bindim ben şok ! Adam yataktan kalkmış yüzünü bile yıkamamış.. Hani küçükken annemiz sabahın köründe kaldırıp ekmek almaya yollardı ya sersem sersem inerdik aşağı aceleyle pijamalarla.. Neyse ki allahtan pijamayla gelmemiş. Şarap vericekti bana buluşma bahanemiz buydu. Bakınıyorum arabada şarap falan yok sürüyor adam sadece. "Nereye" dedim en sonunda. "Kahve içelim arkadaşlar bizde kaldıda şarap evde onların çıkmasını bekleyelim"dedi. Ben 2.şok Lan eve gelicem demedim ki ben sana . Ne bu emrivaki ? Tabi bunları içimden mırıldanıyorum ateş anlatıyor ben süt dökmüş kedi gibi dinliyorum adamı.  Bi yandan da acaba evi nasıl evde n'olur üstüme saldırır mı sarhoş olur muyuz soruları Devamını Oku...

İnsan çok sevince çok iyi tanıdığını zannediyor kısa bi zaman içinde.. Yıllar geçtikçe daha çok güveniyorsun kendine. Ciğerini bilirim diyorsun. Sonra gün geliyor ciğerini söküyor o insan yerinden. Donup kalıyorsun önce kalbine bir taş oturuyor dilin tutuluyor. Bütün kelimeleri unutup sadece ''nasıl yapar''cümlesi dönüyor dilinde. Gün geçtikçe anlamaya başlıyorsun ve gözünün önünde ki perde kalkıyor. Türlü emeklerle büyüttüğün aşkın bi gün seni yerle bir edeceğini. BİLEMİYORSUN.. Aşık olduğun şehrin ışıkları,sokakları keyif vermiyor mesela artık. Sevdiğin insanlara sevgini gösteremiyorsun. Soyutlanıyorsun herşeyden.. Ve sonra yolları düşünüyorsun. Gitmeyi gittiğin yerde kalmayı.. Ben aslında hep giden oldum. Ki bilirsiniz en zoruda budur. İstemezken gitmek zorunda bırakılmak. Kırıldığınız ye Devamını Oku...

Ben veda etmeyi pek beceremem. Duygularımı da pek açığa vuramam zaten, hele bu veda çok daha zor geliyor. Aslında hiç böyle bir son görüşmeye gerek yoktu. Ama insanın kanı durmuyor işte., ne varsa bu son anlarda.? Senden hatırlamanı bile istemiyorum., sadece temizliği ve saflığı yaşatalım bu aşkı kalbimizin bir kuytu köşesinde!... Ne güzel başlamıştı. İkimizde gençtik deli doluyduk, coşkunluğumuzun son safhasında kanımızın kaynadığı bir anda gördük birbirimizi, sevdalandık. Geceler boyu uykusuz kaldık birbirimizi düşünmekten, en güzel heyecanları, en güzel bakışları yaşadık. Hemen aşkı yaşadık, zamanı durdurup utançları ve sitemleri yaşadık. Kavgaların en güzellerini de biz yaptık. Çünkü barışmakta ayrı bir zevk veriyordu bize. Sevdik, sevildik, doruğuna vardık kutsal duyguların.Aşk yeminleri etti Devamını Oku...

"En derin yaralarla başlar en derin gülücükler. En yüksek uçurumlardan düşerken öğrenirsin uçmayı. En derin denizlerde boğula boğula becerirsin tek bir nefesle yaşamayı." -Friedrich Nietzsche     Devamını Oku...

Dondurucu soğukta bir an önce evime varabilmek için hızla yürürken, ayağımın ucunda bir cüzdan gördüm.. Hemen aldım. Sahibini gösteren bir kimlik vardır diye acele aceleaçtım.. İçinde üç dolar ve sararıp kat yerleri yıpranmış eski bir zarftan başka birşey yoktu… Sol üst köşede yalnızca gönderenin adresi, alıcı adresi yerinde bir posta kutusu numarası vardı. Bir ipucu bulabilmek belki biraz damerakımı giderebilmek için zarfı açtım ve içindeki mektubu okumaya başladım. Mektup, sol yanı çiçek resmiyle süslenmiş bir kağıda, özenli bir el yazısıyla yazılmıştı ve “Sevgili Michael” diye başlıyordu.. Ve “Annesi yasakladığı için onu bir daha göremeyeceğini” anlatarak devam ediyor.. “Ama sakın unutma, seni daima seveceğim” diye bitiyor.. İmza.. Hannah!.. Elimde yalnızca, mektubu yazan kişiyle, mektubun yazıldığı Devamını Oku...

Sen gittin sevgili… Ardında beni “ bende “ bırakarak gittin.. Senden sonra sensizliği yüzüme vuran her kelimeyi, her cümleyi reddettim. Sensizliğin her harfini savurdum dilimden.Sen beni öldürmüşken “ ben “ seni “ öldüremedim.. Ve de yaşatamadım seni “ bende “.Gittin.. Ardından binlerce sitem ekledim bensiz attığın her adıma..” İçi boş “ küfürler savurdum çıktığın demir kapılara… Sen gittin…Ardından içi boşaltmış sorgular, mesnetsiz iftiralar, cevabı sorusunda saklı çapraz yanılgılar geldi…Zan altında kaldım.. Geçmişinde yaşadığın acılarda tek bir payım / tek bir hissem halde “ gençliğini çalmakla, geleceğine dair tek bir pay / tek bir hisse talep etmediğim halde “ gelecek günlerini “ zimmetime geçirmekte itham edildim imzasız iddaanamelerde. Seni “ sensiz “ sevmekt Devamını Oku...

Sen ve ben Aynı cümlenin içinde iki yabancıyız. Hayat ile ölüm arasında kalan boşluğa sıkışmış iki bahar sabahı... Biraz yorgun, biraz kırgın, biraz endişe... Ayrılıkla şereflendirilmiş iki esir yürek.... Göğsünde söz verilmişliklerin bir bıçak yarası gibi parladığı iki süngüsüz asker.. Oysa bayram sevinçlerimiz vardı yüzümüze “ gülüş “ diye taktığımız... Oysa baca dumanlarının bile yüzündeki masumluğunu kirletemediği beyaz düşlerimiz vardı ardında “ hayat “ diye koşuşturduğumuz... Hatıralar mısın seninle tanıştığımız günü...Fırtınalı bir zamandı.. Yorgun bir gün sonrası akşamın karanlığına gizlenmiş iki yetim yürektik ikimiz.. Ürkek bakışlarımız vardı..Saklı cümlelerimiz, yaralı geçmişlerimiz. Sen, mavi sulardan alınıp tozun toprağın içinde yaşatılmaya çalışan bir Devamını Oku...

Günbatımında başlar özlemler. El ayak çekilmeye başlayınca bu yalancı kentten, kalırsın baş başa bir sen, bir yalnızlığın, birde özlemlerin. Ellerin üşümeye başlar yoksa sevgilin yanında. En büyük özlem de onadır ya Kendini hep yarım hep eksik hissedersin. Duvarlar üstüne gelir Onun yokluğunda. Yaktığın sigara bile senin gibidir biraz acı biraz kederli yanar. Sonra bir şarkı tutturursun yada geliverir aklına. Söylersin ama O duymaz, istersin gelmez. Özlersin onu. Sonra bir bakmışsın iki damla yaş akmış yanaklarından ona doğru. Süzülürken yaşlar yanağından dudaklarına, öper de yollarsın o yaşları Ona. Özlemişsindir. Sonra ardından bir sigara daha yakarsın sonra bir tane daha bir tane daha... Baktın olmuyor, bulamıyorsun bir çare atarsın kendini yatağa uyuyup kurtulmak için bu özlem acısından. Devamını Oku...