Veda Edenlere

Hiç veda etmemiş biri için vedalar kolaydır. Ama bir de daha önce veda eden insana bakın. O insan hep eksiktir. Bir yarısı yoktur. Arkasında sevdiklerini bırakıp gittikten sonra vedaları sevmez olmuştur. İnsanlar ona duygusuz gözüyle bakar ama aslında aramızdaki en duygusal en acı çeken kişi odur. O kişi tek başına bir çok güçlüğün altından kalkmıştır. Peki ya birden çok veda eden insanları düşünün. O insanın direnecek gücü var mıdır ? Veya hayatına insanları tekrar alabilir mi ? İçi dışı özlem olmuştur o insanın. Hiç veda etmemiş insan anlayamaz özlemden. Sarılmanın nasıl bir duygu nasıl bir ihtiyaç olduğunu bilemez. O kadar insanı arkasında bıraktıktan sonra nasıl ayakta durulur? Nasıl düşmeden durulur? Onu kim düştüğü yerden kaldırır? Nefret ettiği bir yerde insan nasıl durur sevdiklerinden uzakta ? Veda etmemiş insan bilmez. Özlemeyi bilmez..